Το ποίημα του C. M. Didier, βρέθηκε ψηφιοποιημένο από την Google κατά την συνεχιζόμενη έρευνά μας για ελληνικά κείμενα φιλελληνικά που δημοσιεύθηκαν κατά την επανάσταση του 1821 εκτός Ελλάδας. Ιδιαιτέρως μας ενδιαφέρει η περίοδος της τελευταίας Πολιορκίας και μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου.
Το ποίημα εκτός από την λογοτεχνική του αξία δείχνει το τεράστιο ενδιαφέρον με το οποίο η Ευρώπη παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα στο Μεσολόγγι, το οποίο φαίνεται και από την ταχύτητα διάδοσης της πληροφορίας για την Έξοδο και το τραγικό της τέλος.
Ο συγγραφέας υπογράφει το ποίημα την 20η Μαΐου 1826 δηλαδή μόλις 4 εβδομάδες μετά την Έξοδο που έγινε την 10η Απριλίου με το Ιουλιανό (παλιό) Ημερολόγιο, που αντιστοιχεί στην 23η Απριλίου με το Γρηγοριανό (νέο) Ημερολόγιο.
Δώσαμε το ποίημα για μετάφραση στον ελληνο-ελβετό μαθητή μας Ιβάν Σικιαρίδη, που ζει στην Γενεύη, στο πλαίσιο τως ανωτέρω έρευνάς μας, παρ' ότι ήταν αρχάριος, και αντιληφθήκαμε αμέσως το ζωηρό ενδιαφέρον του για ένα κείμενο που ένωνε τις δύο του πατρίδες.
Το ποίημα πραγματικά συνδέει την Ελβετία με την Ελλάδα και αναδεικνύει της βάσης του Φιλελληνισμού (Αρχαία Ελλάδα, Χριστιανική Πίστη, Πόθος για την Δημοκρατία και την Ελευθερία).
Ο ποιητής σίγουρα θα ανήκε στην Φιλελληνική Επιτροπή της Γενεύης και σίγουρα θα είχε μετάσχει και σε άλλες φιλελληνικές δραστηριότητες στην πόλη του Εϋνάρδου.
Διαβάζοντας το ποίημα αντιλαμβάνεστε, ότι γνωρίζει τον τόπο (μιλά για τον Αράκυνθο), γνωρίζει σημαντικούς ανθρώπους (τον Μπότσαρη, τον Επίσκοπο Ιωσήφ Ρωγών), έχει μια πολύ καλή γνώση του τι έγινε κατά και μετά την Έξοδο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι χιλιάδες φιλέλληνες στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο ήταν αυτοί που εξασφάλισαν σημαντικούς οικονομικούς και άλλους υλικούς πόρους για την Επανάσταση, αυτοί υποστήριξαν την κάθοδο στην Ελλάδα των πολεμιστών φιλελλήνων (από αυτούς τουλάχιστον 47 είναι Ελβετοί και από αυτούς ένας είναι ο δικός μας Ι.Ι.Μάγερ), αυτοί που με την πέννα τους εξήγειραν τους ευρωπαϊκούς λαούς υπέρ της Ελλάδος, ιδιαιτέρως μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου και άναψαν τον σπινθήρα για την Ναυμαχία του Ναυαρίνου, η οποία οδήγησε στην απελευθέρωση της Ελλάδος.
Σημειώνω τέλος, ότι την ίδια εποχή, μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου, και άλλοι Ελβετοί έγραψαν βιβλία ή λόγους για το γεγονός, τρία από τα οποία παρουσιάζουμε στο βιβλίο μας "Ελευθερία" του Σπ. Κανίνια, το οποίο αποτελεί και την αρχή του ειδικού ενδιαφέροντός μας για τον Φιλελληνισμό.
Κ. Καρκανιάς
|